Nie potrafię

Nie potrafię uwolnić się od wspomnień,

Dopadają mnie zupełnie znienacka,

Jak niechciany gość przychodzą do mnie,

A ja wiem, że to zwykła zasadzka.

W tych wspomnieniach znów jesteśmy razem,

Słyszę słowa, dawno zapomniane,

Przenoszą mnie do tamtych wydarzeń,

Które są misternie, skrywane.

Przecież wiem, że to tylko złudzenia,

Lecz tak trudno z tym się pogodzić,

Że co w życiu było tak piękne,

Bez niczyjej zgody odchodzi.

Coraz bardziej mi ciebie brakuje,

Choć podobno czas leczy rany,

A ja ciągle tak samo żałuję,

Że los zniszczył wszystkie nasze plany.

Co mi dzisiaj z tych pięknych wspomnień,

Które tylko przeszywają dreszczem,

Czasem tylko w snach przychodzisz do mnie,

Lecz to mało, ja proszę o jeszcze.

Noc jest krótka i tak szybko mija,

Znów na cały dzień, zostaję sama,

Ty też sam, daleko ode mnie,

Że jest dobrze, wciąż muszę kłamać.