Tak dobrze

Tak dobrze zasnąć w swojej pościeli,

Przytulić twarz do własnych snów,

Gdy wszystko wokół w śnieżnej bieli,

Nie potrzebuje żadnych słów.

Znów czuję dotyk i te dreszcze,

Wiem, że tu jesteś, choć cię nie ma,

Za oknem niebo płacze deszczem,

Anioły też już poszły drzemać.

Nikt nam nie przerwie nocnej ciszy,

Nikt już mi ciebie nie zabierze,

A ja się wsłucham w twoje słowa

I bez zastrzeżeń w nie uwierzę.

Bo twoje kłamstwa, jak muzyka,

Potrafią zawsze mnie zniewolić,

Każda wątpliwość nagle znika,

Co tak bolało, już nie boli.

I znowu wszystko ci wybaczę,

To nie naiwność, tylko miłość,

Liczy się to, że jesteś ze mną,

Tak jak przed laty, kiedyś było.

A kiedy blady świt już wstanie.

Nie znikniesz znów, jak mara senna,

Bo zawsze byłeś i zostaniesz,

A ja przy tobie, ufna, wierna.