Dlaczego odchodzi?

Biegła w podskokach dróżką,

Uśmiechnięta, jak wiosna,

Każdy kwiatek był dobrą wróżką,

I każda chwila radosna.

Spotkała na drodze miłość,

I szczęście nie miało granic,

Tak pięknie na świecie było,

Nikt nie był w stanie jej zranić.

Lecz życie biegło niestety,

Niezmiennie, jak pory roku,

By dobiec w końcu do mety,

I znaleźć bezkresny spokój.

Po drodze lat jej przybyło,

I z siły jakoś opadła,

Piękna, prawdziwa miłość,

Jakoś dziwnie pobladła.

Pytała siebie: dlaczego?

Gdzie jest właściwie przyczyna?

Z uczucia tak silnego,

Została nagle ruina.

Nie znalazł nikt odpowiedzi,

Na to banalne pytanie,

Dlaczego miłość odchodzi,

Czasami niespodziewanie.

Szła wolno krętą dróżką,

Potknęła się nagle o kwiatek,

Co kiedyś był dobrą wróżką,

Szczęściem i całym światem.