Zwyczajnie

Poczułam zapach kawy,

Gdy otworzyłam oczy,

Za oknem się rozbudzał,

Wiosenny dzień uroczy.

Promienie ciepłego słońca,

W mej szybie się odbiły,

Wróbelki zaćwierkały,

Że ten dzień będzie miły.

Zaczęłam dzień od kawy,

Jak zwykle mam w zwyczaju,

I było mi tak dobrze,

Poczułam się jak w raju.

Uświadomiłam sobie,

Jak mało mi potrzeba,

Spokój, kawa, muzyka,

Za oknem błękit nieba.

Bo dobrze jest się cieszyć,

Nawet z takich drobiazgów,

Przez chwilę się nie spieszyć,

W szarzyźnie szukać blasku.

Nie martwić się na zapas,

Że znowu coś nie wyjdzie,

Promienie słońca łapać,

A miłość? Sama przyjdzie.