Jestem kotką

Jestem kotką, co chodzi

Własnymi drogami

I nie lubi się godzić

Z czyimiś myślami.

Najbardziej kocha

Ciszę i spokój,

I miłe ciepełko

Co otacza wokół.

Patrzy przyjaźnie

Na życzliwych ludzi,

Jeśli zaufanie

Potrafią w niej wzbudzić.

Czasem ciemną nocą

Wychodzi na łowy,

By szukać przyjaznej

Duszy do rozmowy.

Jest cicha i łagodna

Taką ma naturę,

Lecz gdy ktoś ją skrzywdzi

Pokaże pazurek.

I już nie ma zmiłuj,

Bo ma dobrą pamięć,

I po tym co czuje,

Można tylko zamieść.

Lecz czasami, niestety,

To się nie udaje,

Zwija się w kłębuszek

I sama zostaje.