Jak?

Chciałam do Ciebie zadzwonić,

Po co? Już zapomniałam.

Chyba tak sobie, po prostu, po nic,

A przecież jeszcze wczoraj wiedziałam.

Ułożyłam sobie wszystkie słowa,

Wybrałam je bardzo dokładnie,

By zacząć wszystko od nowa,

I nie czuć się już tak bezradnie.

Powiedzieć, że Ci wszystko wybaczam,

Jak bardzo mi Ciebie brakuje,

Dopiero teraz wiem, co to znaczy,

Jak dzień bez Ciebie smakuje.

Podniosłam do ucha słuchawkę,

I przyszła nagle refleksja,

Że gram o za dużą stawkę,

Po co mi znów taka lekcja.

Bo nawet, gdy Ci zdradę wybaczę,

Nie będę umiała zapomnieć,

I pewnie nie raz zapłaczę,

Kiedy przytulisz się do mnie.

I nie wiem, czy sił mi wystarczy,

By niechęć do Ciebie przełamać,

I winą Cię nie obarczyć,

Za to, że wciąż byłam sama.

I jak mam Ci teraz zaufać,

I bez zastrzeżeń uwierzyć?

Że więcej mnie nie oszukasz.

I z nowym kłamstwem się zmierzyć.